طلاق توافقی نوعی از طلاق است که در آن زن و شوهر بنا به هر دلیل و علتی به این نتیجه می‌رسند که امکان ادامه زندگی مشترک برایشان مقدور نیست و تصمیم به جدایی و شروع مراحل طلاق توافقی می‌گیرند و به همین منظور در ارتباط با کلیه مسائل مربوط به زندگی مشترک، تعهدات، دیون و تکالیف آن با یکدیگر به تفاهم و توافق می‌رسند. مواردی که زوجین در مورد آن تفاهم دارند برای دادگاه نیز محترم و قابل قبول است و در رای دادگاه مبنی بر گواهی عدم امکان سازش نیز ذکر می‌گردد. بنابراین در طلاق توافقی، ابتدا زن و شوهر در مورد سرنوشت حقوق و تکالیف مالی و غیر مالی با یکدیگر توافق کرده و سپس اقدام به تقدیم دادخواست و مراجعه به دادگاه می‌نمایند. نکته ای که در رابطه با طلاق توافقی باید مورد توجه قرار گیرد آن است که گرچه دعوای طلاق توافقی، نوعی از دعوای طلاق بوده، اما از نظر برخی تشریفات رسیدگی در دادگاه، متفاوت از سایر اقسام طلاق است.
شرایط طلاق توافقی
در طلاق توافقی می‌بایست نسبت به موارد زیر تعیین تکلیف صورت گیرد:
- میزان و نحوه پرداخت مهریه و نیز میزان بذل و یا بخشیدن قسمتی از آن
- تعیین تکلیف وضعیت نفقه در طول زمان زناشویی و عده
- توافق بر سر حضانت فرزند و نحوه ملاقات
- بررسی و توافق بر سر شرایط اولیه موجود در سند ازدواج در مورد تنصیف اموال
- تفاهم بر سر جهیزیه
- هر گونه توافق مالی دیگر
نحوه درخواست طلاق توافقی چگونه است؟
نحوه درخواست برای طلاق توافقی، تقریبا مانند نحوه درخواست برای انواع دیگر طلاق می‌باشد. به عبارت دیگر، درخواست برای طلاق توافقی، مانند سایر انواع طلاق، مستلزم ثبت دادخواست طلاق توافقی از طریق دفاتر خدمات قضایی و پرداخت هزینه دادرسی آن است. با این وجود، نحوه درخواست برای طلاق توافقی، دارای تفاوت هایی با نحوه درخواست برای انواع دیگر طلاق می باشد. یکی از این تفاوت ها آن است که تا زمانی که زوجین، گواهی انصراف از طلاق صادر شده از سوی مراکز مشاور خانواده بهزیستی را اخذ نکرده باشند، دادخواست طلاق توافقی آنها ثبت نشده و یا در صورت ثبت، به دادگاه ارجاع نمی‌شود. تفاوت دیگر نحوه درخواست برای طلاق توافقی با سایر انواع طلاق آن است که در درخواست طلاق توافقی، لزوما هر دو زوجین یا وکلای آن ها باید در دفتر خدمات قضایی حاضر شده و دادخواست طلاق توافقی را امضا نمایند، در حالی که در طلاق به درخواست زن یا طلاق به درخواست مرد، صرفا طرفی که درخواست طلاق می‌دهد، در دفتر خدمات حاضر شده و دادخواست طلاق را امضا می‌نماید. برای اینکه بدانید ” اخذ راهنمایی و کمک گرفتن از وکیل متخصص در طلاق توافقی چه اهمیتی دارد؟ ” می توانید مقاله مربوط به آن را بخوانید.
مدارک لازم برای طلاق توافقی
ارائه دادخواست طلاق توافقی و رسیدگی به آن از سوی دادگاه خانواده مانند هر دادخواست دیگری، مستلزم ارائه مدارک لازم قانونی بوده، به نحوی که در صورت فراهم نبودن مدارک لازم برای طلاق توافقی، ارجاع دادخواست از دفتر خدمات قضایی به دادگاه امکان پذیر نبوده و در صورت ارجاع، آن دادخواست طلاق توافقی به دفتر خدمات برگردانده می‌شود. مدارک لازم برای طلاق توافقی شامل اصل و کپی شناسنامه، اصل و کپی کارت ملی و اصل و کپی عقدنامه یا سند ازدواج است. علاوه بر این، اجرای صیغه طلاق توافقی مستلزم این است که زن در صورت باکره بودن، گواهی سلامت را به دفتر ثبت ازدواج و طلاق ارائه داده و در صورتی که باکره نیست، گواهی عدم بارداری خود را به همراه گواهی عدم امکان سازش به دفترخانه برای ثبت طلاق ارائه کند.
آیا طلاق توافقی در دوران بارداری امکان پذیر است؟
باید گفت که طلاق توافقی در دوران بارداری نیز ممکن است، مشروط بر این که در مورد فرزند موارد ذیل تعیین تکلیف گردد:
- ابتدا می‌بایست در فرم توافق مربوط به طلاق، نحوه زایمان و شخصی که پرداخت هزینه های آن را عهده دار است مشخص گردد.
- حضانت فرزند و نیز ضامن پرداخت نفقه وی و میزان آن تعیین شود.
حذف نام همسر از شناسنامه در طلاق توافقی
حذف نام همسر از شناسنامه در طلاق توافقی تنها در صورتی امکان پذیر است که زوجه باکره باشد. چنانچه زوجه در حین زوجیت، بکارت خود را حفظ کرده باشد، طلاق توافقی از نوع خلع غیر مدخوله است و پس از صدور طلاقنامه می‌تواند با مراجعه به ثبت احوال و یا دفتر پیشخوان دولت، نسبت به حذف نام همسر از شناسنامه اقدام نماید. اگر زوجه باکره باشد، زوج نیز می‌تواند با همان حکم نسبت به حذف نام زن سابق خود مبادرت کند. اگر زن باکره نباشد، تنها پس از ازدواج دوم می‌توان نام همسر سابق را از شناسنامه خارج نمود.
