جذابیت مردان برای زنان به سختی می تواند صرفا در پول و یا جذابیت جسمی باشد. پژوهش ها نشان می دهند آنچه بیشتر زنان را جذب مردان می کند، ویژگی های شخصیتی بویژه ویژگی های زیر می باشند که به سختی قابل مشاهده هستند.
حکایت گویی شیرین
زنان بیشتر جذب مردانی می شوند که قادر باشند حکایت و داستان سرایی به شیوه ای دلنشین و مفرح داشته باشند. چند پژوهش انجام شد تا بفهمند چگونه توانایی قصه گویی و خاطره گویی جذاب و جالب می تواند روی روابط رمانتیک و عاشقانه در کوتاه مدت یا بلند مدت تاثیر بگذارد. نتایج پژوهش ها نشان داد زنان روابط عاشقانه طولانی مدت با مردانی داشتند که می توانستند حکایت های جذابی تعریف کنند و در خاطره گویی به شیوه مطلوب توانمند بودند. بیان وقایع و مسائل به شیوه جذاب می تواند بر مهارت های اجتماعی افراد نیز تاثیر گذاشته و نهایتا در پیشرفت شغلی آنان نیز موثر باشد.
طبع طنز داشتن
زنان بیشتر جذب مردانی می شوند که شوخ طبع و بذله گو باشند. دلایل این امر می تواند بخاطر این باشد که شوخ طبعی می تواند نشانه ای از هوش، خلاقیت و یا داشتن سایر ویژگی های احساسی مثبت باشد و این احساس مثبت بر روی اطرافیان نیز اثر مثبت و خوشحال کننده ای دارد. در پژوهشی که بر روی ۴۰۰ دانشجو انجام شد پرسیده شد که کدامیک از عواملی همچون ذکاوت های عقلی، هوش کلامی، و توانمندی شوخ طبعی می توانست بهتر بر جفت خود تاثیر مثبتی داشته باشد، همان طور که انتظار می رفت شوخ طبعی از نظر آنان بهتر می توانست این تاثیر را داشته باشد و به نوعی نشانه ای از هوش افراد تلقی می شد و یک ویژگی مهم در جذب جنس مخالف بود.
نوع دوستی و بشر دوستی
پژوهش ها نشان می دهند که اگرچه بخشنده بودن مرد می تواند در جذب زنان موثر باشد، اما نوع دوستی وی اهمیت بیشتری برای زنان دارد. در یک پژوهشی به زنان عکس هایی از مردانی خوش تیپ و خوش فیزیک در درجات مختلف نشان داده شد و همزمان در مورد رفتارهای بشردوستانه یا غیر بشر دوستانه آنان نیز توضیحاتی ارائه گردید. نتایج پژوهش ها نشان داد زنان، مردانی را که بشر دوست بوده و ویژگی های بشردوستانه بیشتری داشتند را ترجیح می دادند. بویژه برای ایجاد یک رابطه عاشقانه ماندگار و طولانی مدت و مردانی که فقط بشر دوست بودند ولی جذابیت فیزیکی کمی داشتند بیشتر مورد پسند بودند تا مردانی که جذابیت فیزیکی زیادی داشتند ولی بشر دوست نبودند.
* دکترمعصومه خسروی دارای دکترای تخصصی در روانشناسی تربیتی