شما از کودکتان می خواهید تا اتاقش را مرتب کند، اما او این کار را نمی کند. از کودکتان می خواهید تا لباس هایش را دسته بندی و مرتب کند، اما می بینید که همه لباس هایش در اتاق پخش شده اند. چگونه می توان مسئولیت پذیر بودن را به کودکان آموزش داد؟
مسئولیت پذیری کودکان در خانواده
بدانید که آموزش مسئولیت پذیری به کودکان زمان زیادی نیاز دارد. انتظار یک معجزه ناگهانی نداشته باشید. به طور مداوم و در تمامی مراحل رشد کودکتان، نکات مرتبط با مسئولیت پذیری در همان سن را آموزش داده و گوش زد کنید.
مطمئن شوید که کودکتان از عواقب عدم پذیرفتن مسئولیت آگاه است (به جای اینکه شما عواقب کارهایش را بپذیرید). به طور مثال، اگر کودک شما لباس هایش را در سبد لباس های چرک نمی گذارد تا شسته شوند، بگذارید لباس ها در اتاق بمانند و در را ببندید. لباس هایش را نشویید. وقتی کودک شما ببیند که لباس تمیز برای پوشیدن ندارد، با ناراحتی به شما مراجعه خواهد کرد. حالا زمان آموزش به او و نشان دادن راه لباس شویی به کودک است.
کمتر مسئولیت هایش را به یادش بیاورید. اغلب کودکان مسئولیت هایشان را انجام نمی دهند زیرا می دانند که پدر و مادر به طور مرتب مسئولیت هایشان را به آنها یاداوری می کنند. به کودکان بیاموزید که هر کار را تنها یک بار به او یاداوری می کنید و بعد از آن مسئولیت به عهده کودک است.
برای آنها الگو باشید. اگر کودک ببیند که شما چیزی می گویید و برعکس آن عمل می کنید، کودک به جای عمل به حرف های شما، از رفتار شما الگو برداری می کند.
برای کودکان زیر ۶ سال
وظایف آنها را به مسئولیت های کوچک تر و ساده تر تقسیم کنید. به طور مثال، سبد لباس های چرک را در دسترس آنها قرار دهید تا به راحتی لباس ها را در آن بیاندازند، یا سبد اسباب بازی ها را نزدیک به آنها بگذارید تا اسباب بازی ها را از زمین برداشته و در سبد بیاندازند.
همگی در کارها سهیم باشید. به عنوان مثال در هنگام چیدن میز غذا، شما ظروف شکستنی را بچینید و بگذارید تا کودکتان قاشق چنگال ها و دستمال سفره را تقسیم کند.
برای کودکان ۶ تا ۹ سال
برای انجام کارهای مورد علاقه کودک شرایط بگذارید. به عنوان مثال قانون بگذارید که کودکان قبل از مرتب کردن اتاق و انجام تکالیف مدرسه نمی توانند تلویزیون تماشا کنند. این کار موجب می شود که کودکان مسئولیت های خود را بپذیرند.
اجازه بدهید تا بچه ها بچه باشند و در عین حال مسئولیت های مناسب سنشان را بپذیرند. این یک تعادل بین مسئولیت های فراوان و بی مسئولیتی است.
درباره اهمیت مسئولیت پذیری با کودکان صحبت کنید. به عنوان مثال بگویید “اگر من مسئولیت آماده کردن شما را به عهده نمی گرفتم، چه اتفاقی می افتاد؟”. “اگر کسی زباله ها را برای یک ماه بیرون نمی برد، خانه چه بویی می گرفت؟”
منبع
وب سایت بیمارستان عرفان
