از حضرت محمد(ص) روایت شده است که هیچ بیماری نیست مگر اینکه شفای آن در سیاه دانه است به جز مرگ. در مورد خواص بیشمار عسل هم همین بس که خداوند ازآن تعبیر به شفا کرده است.
پس ترکیب دو ماده طبیعی شفاگر یک معجون فوق العاده شفابخش با خواص فراوان تولید می کند که در طب سنتی به آن دوسین می گویند
از نظر طب سنتی مصرف سیاه دانه می تواند در درمان بسیاری از بیماری ها از قبیل بیماری های دستگاه گوارش (مثل زخم معده ، تورم معده،نفخ)، بیماری های کلیه و پیشگیری از ابتلا به بیماری های مزمن و سرطان موثر باشد. مصرف موضعی و خوراکی سیاه دانه علاوه بر جنبه درمانی در زمینه زیبایی و بهداشت نیز کاربرد دارد.
افرادی هم که در معرض شیمی درمانی قرار گرفته اند می توانند تحت نظر متخصص طب سنتی از سیاه دانه برای کاهش عوارض شیمی درمانی بر کلیه هایشان استفاده کنند.
روش تهیه معجون سیاه دانه و عسل:
برای تهیه این ترکیب باید سیاه دانه را پودر کرده و بلافاصله با عسل مخلوط کرد و نسبت ترکیب سیاه دانه و عسل هم یک به سه می باشد یعنی مثلا یک قاشق پودر سیاه دانه باید با سه قاشق عسل مخلوط شود.
سیاه دانه پودر شده اثرگزاری بهتری دارد ولی خیلی سریع در مجاورت هوا خواصش را از دست می دهد امااگر با عسل مخلوط شود خواص خود را از دست نمی دهد و تا ۶ ماه هم ماندگاری دارد.
البته سیاه دانه را می توان به همان صورتی هم که هست با عسل مخلوط کرد. نام این داروی ساده اما بسیار پرخواص دوسین می باشد که از ۲ س موجود در کلمه عسل و سیاه دانه اقتباس شده است.
میزان مصرف معجون:
طبق نظر متخصصان طب سنتی افراد بزرگسال روزانه ۲ تا ۳ قاشق مرباخوری می توانند از این ترکیب استفاده کنند. میزان استفاده برای افراد خردسال هم بین نصف قاشق چایخوری تا یک قاشق مرباخوری می باشد.
توجه: معجون عسل و سیاه دانه مزاج بسیار گرم و خشک دارد و ممکن است مصرف آن برای بعضی از افراد با مزاج های گرم عوارضی مثل تغییرات فشارخون ایجاد کند.
بهتر است این معجون با شناخت از وضعیت مزاجی بعد از مشورت با متخصص طب سنتی و در فصل های سرد سال مصرف شود. البته این معجون برای افراد با مزاج بلغمی سرد و تر نسبت به افراد دیگر بسیار مفید می باشد
