لکه‌های سفید روی ناخن‌های دست یا پا، به نام لوکونیشیا، می‌توانند دلایل مختلفی داشته باشند؛ از ضربه زدن ساده به ناخن گرفته تا مشکلات جدی‌تر. به‌گزارش نشریه “ریدرز دایجست” خوشبختانه، این لکه‌ها به‌ندرت نشان‌دهنده ابتلا به بیماری‌های جدی هستند.اما لکه‌های سفید روی ناخن‌ها چه معنایی دارند؟
در اینجا شایع‌ترین دلایل لکه‌های سفید روی ناخن‌های دست (یا ناخن‌های پا)، آورده شده است.
ضربه به ناخن
اگر ناخن خود را به چیزی زده‌اید، ممکن است لکه‌های سفید ناشی از ضربه به ناخن ایجاد شده باشد. علاوه‌بر‌این، اگر به پایه محل شکل‌گیری ناخن آسیب وارد شود، می‌تواند این اتفاق بیفتد. در این حالت ممکن است مدتی طول بکشد تا لکه‌ها از بین بروند، زیرا ناخن‌ها به کندی رشد می‌کنند.
مانیکور و ناخن مصنوعی
ممکن است یک واکنش آلرژیک به چیزی موضعی روی انگشتان، از لاک ناخن گرفته تا ناخن‌های مصنوعی باعث بروز لکه‌های سفید ناخن‌ها شود.
پسوریازیسیا اگزما
ناخن‌های شما در واقع نوعی پوست هستند. بنابراین برخی از شرایطی که می‌توانند روی پوست تأثیر بگذارند، می‌توانند روی ناخن‌ها نیز اثر کنند. پسوریازیس و اگزما بیماری‌های پوستی هستند که با خارش، بثورات و قرمزی مشخص می‌شوند. اینها می‌توانند در ناخن‌ها و همچنین پوست ظاهر و در نتیجه باعث سفید شدن ناخن‌ها شوند.
قارچ
اگر مدتی را در حمام باشگاه، استخر یا مکان مرطوب دیگری گذرانده‌اید، ممکن است با قارچ ناخن، به‌ویژه روی ناخن‌های پا مواجه شده باشید. درمان‌های خوراکی، موضعی، لیزر و جراحی می‌تواند به درمان مشکل قارچ ناخن کمک کند.
کمبود ویتامین و مواد معدنی
ممکن است مادربزرگ‌تان به شما گفته باشد که این لکه‌های سفید به این دلیل است که شما کمبود کلسیم دارید و باید شیر بیشتری بنوشید. پزشکان و محققان در مورد درست یا نادرست بودن این ادعا اختلاف نظر دارند. برخی میگویند کمبود ویتامین و مواد معدنی می‌تواند علت باشد، در حالی که برخی دیگر میگویند این یک افسانه است.
بیماری‌های جدی‌تر
به ندرت، لکه‌های سفید می‌توانند نشانه یک بیماری جدی‌تر مانند بیماری خودایمنی، بیماری قلبی یا نارسایی کلیه باشند. با این‌حال، اگر لکه‌های سفید همراه با علائم جدی دیگر دارید، باید فورا مورد ارزیابی قرار بگیرید. این علائم شامل تنگی نفس، درد قفسه سینه، تپش قلب و تورم مچ پا است.
عوارض جانبی دارویی
لکه‌های سفید روی ناخن‌ها می‌تواند یکی از عوارض جانبی کمتر شناخته‌شده برخی داروها باشد: داروهای گوگرد مانند برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها که برای درمان عفونت‌های پوستی و سایر عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شوند، داروهای ضد آرتریت مانند سلکوکسیب، داروهای دیابت مانند گلیمپراید (آماریل) و گلیبورید، سولفاسالازین برای درمان بیماری کرون، کولیت اولسراتیو و آرتریت روماتوئید.
