همزمان با افزایش سنّ مردان، غدّه پروستات نیز بزرگ میشود که به این وضعیت، بزرگی خوشخیم غدّه پروستات « بی پی اِچ و یا هیپرپلازی خوشخیم » نیز گفته میشود. به عبارتی، بی پی اِچ به رشد غیر سرطانی سلولهای درون غدّه پروستات اطلاق میشود.
به وضوح معلوم نیست که چه عاملی باعث ایجاد بی پی اِچ میشود. با این حال، آنچه که ما میدانیم این است که سنّ و هورمون تستوسترون نقش مهمی درایجاد آن بازی میکنند. سایر عوامل خطرساز شامل رژیم غذایی نادرست، تحرک ناکافی، چاقی شکم، سیگار کشیدن و مصرف بیرویه الکل میباشند.
در سنین حدود شصت سالگی، بیش از نیمی مردان مبتلا به بی پی اِچ هستند و در حدود هشتاد و پنج سالگی، مبتلایان در حدود نود درصد هستند که البته تنها سی درصد از این تعداد علائم بیماری را نشان خواهند داد.
علائم و نشانههای بزرگی خوشخیم غدّه پروستات مربوط به ادرار کردن میشوند، به این دلیل که بزرگ شدن پروستات روی مجرای ادراری فشار وارد کرده و موجب کاهش جریان ادرار میشود. از جمله این علائم، ادرار ضعیف و آهسته، تخلیه ناکامل مثانه، تکرّر ادرار، احساس فوریت و اضطرار برای ادرار کردن، جریان منقطع ادراری، بیدارشدن از خواب شبانه برای ادرار کردن، وارد کردن فشار تا بتوانند ادرار کنند و چکّه و نشت ادرار پس ازادرار کردن میباشند.
تشخیص
انجمن اورولوژی آمریکا « آ یو آ » برای ارزیابی بی پی اِچ، یک روش نمره گذاری براساس علائم را تدارک دیده است که بر آن اساس، پزشک میتواند علائم و نشانههای شما را ارزیابی و بررسی کند. بر اساس نمرهگذاری آ یو آ به منظورارزیابی شدت بیماری، نمره بین صفر تا هفت خفیف، هشت تا نوزده متوسط و نمره بین بیست تا سی و پنج، بیماری شدید در نظر گرفته میشود.
همچنین پزشک، شما را از نظر سایر مشکلات از جمله دیابت و یا اختلالات سیستم عصبی بررسی خواهد کرد. ممکن است انجام معاینه مقعدی با انگشت، جهت ارزیابی سایزغدّه پروستات و همچنین بررسی سایر اختلالاتی که مطرح میشوند مانند، التهاب، عفونت و یا سرطان غدّه پروستات مورد نیاز باشد. علاوه بر اینها، آزمایش آنالیز کامل ادرار و تست سنجش میزان پی اِس آ در خون « آنتی ژن اختصاصی پروستات » باید انجام شود.
درمان
از آنجاییکه سیر این بیماری بسیار کند است، آقایان میتوانند خودشان تصمیم بگیرند که در صورت تمایل به درمان، در چه زمانی میخواهند درمان شوند. در موارد بسیار کمی، علائم بی پی اِچ آنقدر شدید هستند که نیاز به درمان فوری دارند. گزینه های درمانی موجود برای بی پی اِچ بستگی به شدت علائم شما دارند.
منتظر ماندن در عین مراقبت و مواظبت
این تنها گزینه برای مردانی است که در آ یو آ نمرات پایینی دارند. این روش شامل، کاهش مصرف مایعات خصوصا در شبها، محدودیت در مصرف الکل و کافئین، اجتناب از مصرف داروهایی که بر عملکرد مثانه و پروستات اثر میگذارند و در آخر زمان بندی منظم برای رفتن به دستشویی میباشد.
دارو درمانی
داروهایی که توسط پزشک برای درمان بی پی اِچ تجویز میشوند عبارتند از، بلوک کنندههای گیرندههای آلفا، بلوک کنندههای هورمون و دارو درمانی ترکیبی.
جراحی
نوع جراحی که برای درمان بی پی اِچ استفاده میشود، تراشیدن پروستات از راه مجرای ادرار « تی یو آر پی » است. این روش رایجترین روش درمانی است که علائم بیماری را در هشتاد تا نود درصد بیماران کاهش میدهد.
بیماری ممکن است با عوارضی نظیر، انزالِ خشک « فاقد مایع منی»، عفونت و خونریزی، اختلالات نعوظ و بی اختیاری ادرارهمراه باشد. به دلیل اینکه ممکن است غدهّ پروستات مجددا رشد کند، بیش از بیست درصد از بیماران در طی ده سال پس از جراحی نیاز به تی یو آر پی مجدد خواهند داشت.