آه کشیدن ، بخش مهمی از سیستم تنفسی است.محققان دریافته اند نفس کشیدن قبل و بعد از آه کشیدن سیستم تنفسی افراد را بازسازی مجدد می کند ؛ اما اگر این عمل، از حد فراتر برود ، می تواند دردسر ساز باشد .محققان با بررسی الگوی تنفسی افراد به علت آه کشیدنشان پی برده اند. در واقع ما آه می کشیم تا الگوی تنفسی خود را از حالت خستگی خارج کرده و آنرا تنطیم مجدد کنیم و دستگاه تنفسی خود را در در حالت انعطاف‌پذیری نگاه داریم.این تحقیق روی ۸ مرد و ۳۴ زن که به مدت بیست دقیقه ودر حالت نشسته به لباس آنها حسگرهایی را برای ثبت تنفس ، ضربان قلب و میزان دی اکسید کربن خون متصل کرده بودند ، انجام شد.
محققان بلژیکی در فواصل یک دقیقه ای به دنبال تغییرات خاص ناشی از آه کشیدن بودند تا فرضیه تنظیم مجدد سیستم تنفسی را به اثبات برسانند. براساس نتایج ، انرژی سیستم تنفسی قبل و بعد از آه کشیدن تغییر می کند و فرض بر این است که آه کشیدن می تواند آنرا دوباره تنظیم کند و علتش تغییر در میزان اکسیژنی است که برای سالم نگه داشتن ریه ها و آماده شدن برای فرآیند آه کشیدن نیاز داریم.
این سیستم نیازمند نوعی تعادل بین سیگنال‌های معنا دار و صداهای اتفاقی ریه است تا بتواند درست عمل کند.این صدای اتفاقی ، یعنی صدای آه کشیدن ، در سیستم فیزیولوژیک بدن ضروری است؛ چرا که بدن را قادر می‌سازد با این پدیده غیر منتظره سازگار شود. تنفس با عمق آن و مقدار هوایی که در مدت زمان مشخص فرو می بریم و بیرون می دهیم، تعریف می‌شود. هردوی این شاخص ها می توانند لحظه به لحظه تغییر کنند و کندتر یا تندتر ، عمیق تر یا سطحی تر نفس بکشیم.
وقتی تنفس بیش از حد طولانی می شود ، ریه ها مشکل پیدا می کنند و سنگین می شوند ودر نتیجه کارایی آنها در تبادل گاز کمتر می‌شود ؛ بنابر این زمانی که استرس داریم و تنفس زیاد متغیر نیست، آه کشیدن می تواند سیستم تنفسی را بار دیگر تنظیم کرده و کیسه های هوایی ریه را شل و آزاد کند که این اتفاق با احساس تسکین همراه است. در نتیجه منطقی به نظر می رسد که آه کشیدن به رژیم تنفسی افراد اضافه شود
گروه تولید محتوای فارسی میهنبد
