آدمهای شاد آنهایی نیستند که مدام می خندند ، ولی از رفتار ، گفتار و حتی از عمق نگاه شان ، چیزی از جنس رضایت را می توانی بخوانی .همین است که مثل آهن ربا جذبت می کنند و تو دوست داری ساعت ها کنارشان بنشینی و با آنها بگویی و بشنوی.بعد از هر بار دیدارشان ، می بینی پر از انرژی ، امید و ایده های خوب هستی.آدمهای شاد ، نگاهت را به دنیا به دورو برت و حتی به خودت ، مثبت تر می کنند. آدمهای شاد ، اگر حتی ساکت یکجا نشسته باشند و فقط از دور نگاهشان کنی ، باز هم به قلبت گرمی و نشاط می بخشند.
از ساده ترین نشانه های شاد بودن ، لبخندی است که شخص بر لب دارد.پژوهشگران معتقدند حالاتی که به چهره مان می دهیم ، خواه ناخواه بر خلق و خوی مان تاثیر می گذارند. لبخند زدن هر چند ساختگی ، به مغز پیامی مثبت می فرستد و حتی اگر نتواند دل نگرانی ها و ناراحتی های مارا برطرف کند دست کم موجب مثبت تر شدن احساس مان می شود. لب خندان و روی گشاده ، حتی بر احساس اطرافیان هم تاثیر مثبت می گذارد.
نتیجه تحقیقات فراوانی که در مورد راز شاد بودن افراد شاد انجام شده ، به ویژگیهای مشترکی میان این افراد انجامیده است که عبارتند از اینها:
- نیک گو هستند ؛ یعنی با کلامشان به دیگران و به جو اطرافشان ، انرژی مثبت می دهند.
- نیک بین هستند؛ به این معنی که در هر رویدادی ، در عین واقع بین بودن، نگاهشان بیشتر به سمت جنبه های مثبت ماجراست.
- دیده نعمت بین دارند ؛ معنایش این است که آنان قدر نعمت هایی را میدانند که شاید کمتر کسی متوجه آنها شود.
- هیچگاه خود را تنها حس نمی کنند ؛ به عبارت دیگر با خالق خود انسی دلنشین دارند.
- خوش قلب و مهربان هستند.
- منبع شادی شان،اعم از نگرش، کلام و رویکردشان، درونی است نه بیرونی.
- اجتماعی هستند ؛ به این معنا که آنان ارتباط اجتماعی خود را با بستگان ، همسایگان ، دوستان و … حفظ می کنند.
- ساده جو هستند ، یعنی برای شاد بودن ، به دنبال اسباب و علل دور از دسترس نمی گردند.
- ساده زیست هستند ؛ به این معنا که رفتار، گفتار ، پوشش و سبک زندگی شان ، ساده و بی تکلف است.
- سخاوتمند هستند.
- با گذشت هستند.
- بی آنکه سبب خواری یاتوهین به دیگران یا خودشان باشند ، در کلامشان طنز شیرین وجود دارد.
- اهل چشم و هم چشمی و رقابت با دیگران نیستند.
- از دیگران متوقع نیستند ، یعنی عالم و آدم را وسایلی برای برآوردن توقعات خود نمی دانند.
یادمان باشد شاد شدن یک شبه اتفاق نمی‌افتد. باید آن قدر شیرینی در وجودمان حل کنیم تا انگبین شویم.
منبع
مجله موفقیت
دکتر شادی جهرانی
