برخی از مردم فکر می کنند دروغ گفتن در مکالمات نوشتاری ساده تر است، شاید به این دلیل که مجبور نیستند فوراً پاسخ دهند و همین زمان به آنها فرصتی می دهد تا پاسخ بهتری پیدا کنند. اما رصد دروغ در گفتگوهای مکتوب نیز می تواند آسان باشد. در اینجا ما برخی نکات را پیرامون کشف دروغ در پیام های متنی اشاره خواهیم کرد.
جمله های طولانی: یک پژوهش که در دانشگاه Cornell آمریکا انجام شد نشان داد که فرد دروغگو سعی می کند تا دروغ خود را در میان خطوط نوشتار پنهان کند و جمله های دروغگو معمولاً طولانی تر از جمله های فرد راستگو است.
بازی با کلمات: دروغگو تمایل دارد تا از کلمات بیان کننده ی احتمال و عدم یقین استفاده کند، او تلاش می کند تا از گفتگوی رک و مستقیم بپرهیزد. او غالباً نمی خواهد در چیزی که می نویسد به کسی آسیب بزند، اما در عین حال نمی خواهد آنچه را که از او توقع می رود یا طلبیده شده را انجام دهد.
تکرار معلومات بدیهی: اقناع روش اساسی است که دروغگو سعی می کند تا آن را انجام دهد، فرد دروغگو اطلاعات مشخص را دوباره و دوباره تکرار می کند تا او را باور کنید.
دیر جواب دادن: اگر کسی را که مورد مخاطب قرار داده ایم برای مدت طولانی پاسخ دادنش طول کشید چه کسی می داند؟ شاید سرش شلوغ است و یا پیام شما را ندیده. در عین حال ممکن است اشاره به این داشته باشد که او به وقت بیشتری برای فکر کردن و دادن جواب مناسب و باور پذیر احتیاج دارد.
تایپ طولانی مدت؛ او مدت زمان زیادی می نویسد: اگر مخاطب شما تا به حال جملات طولانی و پرطمطراق برایتان ارسال نکرده و این بار وقت زیادی را به تایپ کردن و نوشتن اختصاص داده, یک سر سوزن جای شک دارد؛ شاید او در حال پیدا کردن جملات قانع کننده تری است.
وارد کردن اتهامات: این روش دیگری برای سوء استفاده از دیگران است. در این حالت دروغگو سعی می کند زمام امور را به دست بگیرد. سؤالهایی می پرسد تا دست پاچه ی تان می کند و نیاز داشته باشیم که خود را تبرئه کنیم.
به طور کلی سؤال را نادیده می گیرد: تفره رفتن از جواب سؤال می تواند یک نشانه باشد. سؤالی از او می پرسید و او به جای جواب دادن به سؤال موضوع را عوض می کند و به یک مناقشه دیگر می پردازد تا کسی متوجه نشود که جواب سؤال را نداده است.
منبع : تابناک
