از چه نشانه هایی بفهمیم که شغل فعلی مان برای ما مناسب نیست؟

نارضایتی شغلی موضوعی است که این روزها به یک اپیدمی تبدیل شده است. اگر بخواهیم دقیق تر به این موضوع بپردازیم باید ابتدا تعریف مشخصی از شغل داشته باشیم که در ساده ترین تعریف می توانیم بگوییم تبدیل هر نوع خدمت یا محصول به ارزش افزوده که در ازای آن می توانیم پول به دست بیاوریم.

در نظریه ای می گویند شغل هفت خروجی دارد که فقط یکی از آنها پول است. در واقع بهتر است موضوع شغل را از موضوع پول درآوردن کمی تفکیک کنیم ؛ چون درآمد با خلاقیت های افراد در ارتباط است ، نه با شغل آنان .در ادامه به نحوه تغییر شغل و نیز انتخاب شغل مناسب می پردازیم.

راهکارهایی برای تغییر شغل و رهایی از نارضایتی شغلی

۱– از چه نشانه هایی بفهمیم که شغل فعلی مان برای ما مناسب نیست؟

یکی از مهمترین نشانه هایی که باید چک کرد ضرب آهنگ شادمانی است ؛ یعنی اگر شما زمانی که درگیر آن شغل هستید ، احساس شادی نمی کنید و دائما” به ساعت نگاه می کنید که چه وقت ساعت چهار و پنج می شود که به خانه بروید، یا هیچ خلاقیتی در آن کار از شما دیده نمی‌شود و آن کار با علاقه های شخصی شما ارتباطی ندارد، همه اینها نشان می دهد که شغل فعلی تان برای شما مناسب نیست ؛ بنابراین یک فرد باید ببیند وقتی کاری را انجام می دهد چقدر در آن کار خلاقیت دارد و از انجام آن کار احساس رضایت و شادمانی می کند.

2- نشانه های شغل مناسب ما چیست ؟

در ساده ترین نظریه می توان گفت هر انسانی یک سری استعداد ها و توانایی‌های برای خود دارد؛ مثلا بعضی ها هوش حرکتی شان خیلی خوب است ، بعضی دیگر هوش میان فردی خوبی دارند و بعضی ها هم هوش مکانیکی شان خوب است، یعنی هر قسمت از مغز در هر فردی مثل یک کلید در، بالا و پایین های متفاوتی دارد.

بخش دوم این موضوع به این برمی گردد که هر فرد چقدر نسبت یک فعالیت میل و رغبت نشان می‌دهد ؛ یعنی وقتی رهایش می کند ، به کدام سمت گرایش دارد و دوست دارد چه کاری انجام دهد.

در بهترین حالت برای انتخاب شغل باید نقطه اشتراک توانایی‌ها ، تمایلات و ارزش های مان را پیدا کنیم؛ یعنی شغلی که هم به آن علاقمندیم و هم در آن توانایی داریم و هم با ارزش های ما همخوانی دارد.

3 – چگونه نقطه اشتراک توانایی‌ها ، تمایلات و ارزش های مان را پیدا کنیم ؟

اما شناخت توانایی ها و تمایلات و ارزش های خود کار ساده ای نیست و فقط در روند شناخت خود حاصل می شود. حال سوال اینجاست که چگونه می توان به شناخت خود رسید؟ از اینکه ما چقدر تعداد تجاربمان در زندگی زیاد است.

در واقع کودکان یا نوجوانانی که خانواده ها محدودشان می کنند ، در تجربه کردن موقعیت های مختلف ضعیف عمل می کنند ؛ بنابراین انتخاب شغلشان تا ۲۶-۲۷ سالگی طول می‌کشد. یعنی فرد در ۱۸-۱۹ سالگی عملا” آگاهی ندارد که در چه مواردی تواناست و به چه مواردی تمایل دارد. در واقع لازمه اولیه انتخاب شغل مناسب ، شناخت خود است.

۴- تست روانشناسی برای پیدا کردن شغل مناسب

آخرین نظریه که نظریه معروفی در زمینه انتخاب شغل و براساس شخصیت است ، نظریه هالند نام دارد که می گوید ما شش تیپ شخصیتی داریم:  شخصیت واگرا، اجتماعی ، هنری ، جستجو گر، متهور، شخصیت قراردادی.

براساس این شخصیت ها افراد رفتار هایی را بروز می دهند و با انجام تست رغبت سنجی شغلی هالند می توان پی برد که از نظر شخصیتی چه شغلی برای یک فرد مناسب است.

تست MBTI نیز تستی است که شخصیت افراد را با مدل تحلیل یونگی بررسی می کند و بر مبنای آنها پیشنهاد های شغلی ارایه می دهد که این هم یکی از ابزارهایی است که افراد می توانند این تست را انجام بدهند و نتیجه آن را ببینند.در حال حاضر می توانید در سایت iranzehn.com این تست را به صورت رایگان انجام دهید.

5 – مشکل از شغل است یا نداشتن هنر کارکردن! ؟

کار کردن با انجام کار مورد علاقه متفاوت است. یک سری قواعد وجود دارد که در هر کاری ثابت است که به آن می گوییم هنر کار کردن. چه در میوه فروشی و چه در کار انتشارات یا مهندسی یا در تدریس. در واقع مواردی هست که درآن ما نمی توانیم نارضایتی پیدا کنیم ؛ مثل انظباط شغلی ، تعهد به قرار ها، موقعیت سنجی سازمان و … و بعضی وقت‌ها هم نارضایتی ما درباره عدم آگاهی ما درباره موضوع شغل است و خیلی به نوع آن کار ربط پیدا نمی کند.

بچه هایی که در تغییر شغل می افتند آن هایی هستند که تقریبا مهارت های عمومی کارکردن را نمی دانند.

6 – زمان مناسب برای تغییر شغل

نکته مهمی که برای زمان تغییر شغل باید در نظر بگیریم ، این است که تا وقتی وضعیت مطلوبی را برای تغییر شغل پیدا نکردیم ، نباید از شغل قبلی مان انصراف بدهیم ؛چون ما در یک فضای معلق گیر می افتیم و بعد بیرون آمدن مان خیلی مشکل می شود و بهترین کار این است که در شغل قبلی بمانید تا زمانی که مطمئن شوید به سمت چه شغلی می خواهید بروید.

7 – علاقه مان کارمان بشود یا سرگرمی مان؟

ما باید بین شغل و سرگرمی  تفکیکی قایل بشویم؛ مثلا فردی یک شغل فنی دارد، ولی به هنر و شغل بازیگری علاقمند است ، بهتر است آن احتمال دوم را به عنوان یک سرگرمی شروع کند و در پنج شنبه ها و جمعه ها پیگیر آن کار باشد تا ببیند آیا می تواند آن هنر را به عنوان شغل اصلی خود برگزیند یانه ؟ آیا شیب رشد در آن سرگرمی بیشتر از شغل اصلی خودش است یا خیر؟

در واقع این قضیه در چند ماه خودش را نشان می دهد و آن وقت فرد می تواند با خیال راحت تغییر شغل بدهد؛ در غیر این صورت اگر بدون آمادگی و شناخت وارد بازار هدف شویم، از شغل دوم هم سرخورده می شویم و به همان نارضایتی سابق برمی گردیم.

منابع:

مجله موفقیت

گروه تولید محتوای فارسی میهنبُد