بلانیک ۲۸ نوامبر سال ۱۹۲۴ در جزایر قناری به دنیا آمد. پدرش اهل چک و مادرش اسپانیایی بود. هر دو با پرورش درختهای موز و فروش آن، زندگی خود و فرزندانشان – مالونو و خواهرش را می گرداندند.
آنها که به جز دهکده پدر بزرگ، همسایه دیگری در نزدیکی خانه نداشتند، هیچ دوست و همبازی نیز هم نداشتند، ناچار بودند که همه ی وقت خود را با هم باشند و بازی با چوب درختان و یا ساختن کاردستی گوناگون از چوب روزشان را سپری نمایند.
آنها برای درس به دبستان فرستاده نشدند و آموزش کودکی خود را در خانه با یاری پدر و مادر یاد گرفتند. خانوادهی بلانیک، هرچندگاه یکبار به مادرید و پاریس سفر می کردند و در آنجا پدرش به سراغ خیاطان شهر می رفت و مادر نیز لباس های ویژه خود را خریداری می کرد.
از آنجا که مادر شیفته ی لباسهای مد روز بود و آمادگی برای پروژه های نو داشت، آبونه ی بیشتر مجلات خیاطی و یا مد شده بود و هرماه بسیاری مجله به خانه آنها فرستاده می شد. در همان زمان بود که مالونو نسبت به پروژه های نوین لباس شیفتگی پیدا کرد و این شیفتگی زمانی بیشتر شد که مادر با یک سری روبان و بند به تزیین کفش خود پرداخت.
پس از آن تنها دیگر سرگرمی مالونو، ساختن مدل های گوناگون کفش با چوب درختان و زیبا کردن آنها توسط روبان های رنگارنگ شده بود. مالونو، در بین دهه ۱۹۶۰ برای خود یک کارگاه ساده کفاشی دست و پا کرد و به گذران زندگی سرگرم شد. او که هرگز آموزش تخصصی درجایی و یا
آموزش حرفه ای ندیده بود، در کارگاه خود به تنهایی به ساخت شمار اندکی کفشهای دست ساز پرداخت و از پول آنها روزگار را پشت سر می گذاشت.
با گذشت زمان همچنان به گروه مشتریان او افزوده می شد و مردم به خوبی کفشهای او پی می بردند. آوازه ی کفشهای مالونو روز به روز گسترش یافت تا اینکه سال ۱۹۷۱، در دیداری که به طور برخوردی با سردبیر یکی از مجلات مد داشت، گفت می خواهد تمرکز کاری خود را بر روی مدل های تازه و نو کفش خانم ها بگذارد.
او که سالها برای آقایان کفشهایی با مدل گذشته ولی جا افتاده می ساخت، نخواست که پروژه های نوی که در اندیشه داشت برای ساخت و طراحی کفش خانم ها به کار ببرد، اما کارش که کمی دشوارتر شد ناچار به این کار شد. چرا که همه ی قالبهای چوبی باید تغییر می کرد و به مدل های ظریف تر تبدیل می شد و هم مدلی برای الگوبرداری نداشت و می بایست توان ذهنی خود را به کار گیرد تا بتواند کفشی شیک بسازد.
با گذشت زمان توانمندی و نو آوری او ثابت شده و بدون هدر دادن حتا درنگی از تفکر در باره زمینه کار آتی به زودی به پیروزی رسید. تلاش فراوان و نو آوری، مالونو بلانیک را به جایی رساند که امروزه بیشتر هنرمندان نامی سراسر دنیا، سیاستمداران و نامداران از مدل های کفش بلانیک» به نیکی نام می برند
او امروز نیز نا خواسته با داشتن کارمندان و نمایندگیهای گوناگون در کشورها، همچنان خود به تنهایی الگوهای تازه را با چوب طراحی می کند و به خط تولید انبوه می فرستد. او علی رغم نداشتن دانش و آموزش آکادمیک، یک مهندس و طراح زبردست است
منبع : کناب نابغه های کار آفرین
