داستان ضرب المثل هرکه با نوح نشیندچه غم ازطوفانش آن مربوط به یکی از داستانها و قصص معروف قرآن کتاب آسمانی ماست.
داستان نوح نبی پیامبری که بسیار عمر کرد و مانند تمامی هدایتگران پیش و پس از خود، از سوی خداوند ماموریت داشت تا مردمان ناآگاه زمان خود را به راه درست و راست هدایت کند.
داستان نوح نبی را همه ما به خوبی میدانیم آن زمانی که ناامید میشود از هدایت مردم سرزمینش و از خداوند برای آنها طلب عذاب میکند.
و خداوند به او ماموریت میدهد که کشتی بسازد که از هر موجود نر و ماده بر آن سوار کند و به دریا بزند و به او میگوید که هر آنکه در این کشتی در آید از عذاب الهی دور میماند و آن کس که ماند و از خواست پیامبر و ولایت تبعیت نکرد، گرفتار عذابی سخت خواهد شد. و آن شد که شد.
ضربالمثل « ضرب المثل هرکه با نوح نشیندچه غم ازطوفانش » به عبارتی اشارتی دارد به اعتماد و ایمنی حاصل از بودن در کنار فرد راهبلد و راهبر خدایی. اینکه در تمامی سختیها و بلاها و مشکلات، روی آوردن به درگاه الهی و مردان خدا درهای بسته را باز میکند و از این طوفان بلاها به راحتی میشود گذشت.
حالا با تمام این توصیفات شاید بد نباشد تا سری بزنیم به دریای بیکرانه ادبیات کهن منظوم کشورمان. اشعاری از حافظ و غزلیاتی از شمس که جملگی مشابهت مضمونی دارند با ضربالمثل امروز ما. در ادامه برخی از این اشعار را میخوانید:
یار مردان خدا باش که در کشتی نوح/ هست آبی که به آبی نخرد طوفان را
حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح/ ور نه طوفان حوادث ببرد بنیادت
ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند/ چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم نخور
و اما یکی از ادبیات غزلیات شمس:
نشین به کشتی روح و بگیر دامن نوح/ به بحر عشق که هر لحظه جزر و مد باشد