ژاله علو با نام اصلی شوکت علو؛ از پیشکسوتان عرصه هنرهای نمایشی و شاعر، گوینده، صداپیشه و بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما است.
پدربزرگ وی (علوالسلطنه) از خوشنویسان دوران قاجاربود. او در کودکی آثار ادبی ادیبان ایرانی همچون حافظ و سعدی و مولانا را فرا گرفت. در نوجوانی عضو چند انجمن ادبی و گروه شعرخوانی بود و همین فعالیتها موجبات راهیابی وی به رادیو و گویندگی در آن را در سال ۱۳۲۷، مهیا کرد. ژاله علو فارغالتحصیل دانشسرای مقدماتی تهران و هنرستان هنرپیشگی تهران است.
نخستین فعالیتهای هنری وی را گویندگی زنده در رادیو، شامل میشد. وی به اجرای نمایشهای رادیویی میپرداخت و از پایهگذاران برنامه داستان شب بود. اجراهای وی در رادیو، وی را بر آن داشت که نام «ژاله» را برای خود برگزیند.
پس از پایان تحصیلات هنرپیشگی در فیلم طوفان زندگی، به ایفای نقش پرداخت. پس از بازی در چند فیلم سینمایی، وارد عرصه تئاتر شد و نخستین اجرای خود را در سال ۱۳۲۸، در یکی از نمایشهای هنریک استپانیان تجربه کرد. آخرین اجرای تئاتر خود را در سال ۱۳۳۷ و در نمایشی به نام توپاز، به کارگردانی نصرتالله محتشم، انجام داد.
او آغازگر دوبلهٔ کارتون در ایران بود و دوبلهٔ بسیاری از کارتونهای والت دیسنی، مانند پینوکیو، سفید برفی، زیبای خفته، سیندرلا، صد و یک سگ خالدار به کارگردانی وی انجام شدهاست.
آخرین اجرای نمایشیاش مجموعهٔ تلویزیونی مختارنامه نام داشت. او از برگزیدگان هشتمین همایش چهرههای ماندگار در سال ۱۳۸۹ میباشد.
وی در سال ۱۳۳۰، با نصرتالله محتشم ازدواج کرد.
- طوفان زندگی (۱۳۲۷)
- زندانی امیر (۱۳۲۷)
- واریتهٔ بهاری (۱۳۲۸)
- افسونگر (۱۳۳۱)
- آغا محمدخان قاجار (۱۳۳۳)
- ماجرای زندگی (۱۳۳۳)
- عروس دجله (۱۳۳۳)
- اتهام (۱۳۳۵)
- یعقوب لیث صفاری (۱۳۳۶)
- طلسم شکسته (۱۳۳۷)
- بیژن و منیژه (۱۳۳۷)
- بیستارهها (۱۳۳۸)
- پیمان دوستی (۱۳۳۸)
- آسمون جل (۱۳۳۸)
- صفرعلی (۱۳۳۹)
- پیمان (۱۳۳۹)
- دندان افعی (۱۳۴۰)
- بیوههای خندان (۱۳۴۰)
- ور پریده (۱۳۴۱)
- طلای سفید (۱۳۴۱)
- کلید (۱۳۴۱)
- هوکانی (ناتمام-۱۳۴۸)
- شیرین و فرهاد (۱۳۴۹)
- لیلی و مجنون (۱۳۴۹)
- طوقی (۱۳۴۹)
- پنجره (۱۳۴۹)
- پل (۱۳۵۰)
- احساس داغ (۱۳۵۰)
- داشآکل (۱۳۵۰)
- لوطی (۱۳۵۰)
- آدمک (۱۳۵۰)
- قلندر (۱۳۵۱)
- اتل متل توتوله (۱۳۵۱)
- فتنهٔ چکمه پوش (۱۳۵۱)
- ساعت فاجعه (۱۳۵۱)
- عباسه و جعفر برمکی (۱۳۵۱)
- آبنبات چوبی (۱۳۵۱)
- شیرعلی مردان (۱۳۵۱)
- کیفر (۱۳۵۲)
- غریب (۱۳۵۲)
- صدای صحرا (۱۳۵۴)
- واسطهها (۱۳۵۶)
- زمان از دست رفته (۱۳۶۸)
- پرواز را به خاطر بسپار (۱۳۷۱)
- جنگ نفتکشها (۱۳۷۲)
- آدمبرفی (۱۳۷۳)
- روز واقعه (۱۳۷۳)
- پری (۱۳۷۳)
- طالع سعد (۱۳۷۴)
- زن امروز (۱۳۷۵)
- سلطان (۱۳۷۵)
- مسافر ری (نسخهٔ سینمایی) (۱۳۸۰)
- مهمان مامان (۱۳۸۲)