در گذشته ای نه چندان دور ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩ ﯾﺎ ﺯﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺐ ﺍﺯ ﺩﺍﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯽﺭﻓﺖ ﺑﺎ ﺁﻫﻨﮓ ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻫﻨﮓ ﻋﺰﺍ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﮐﺮﺩ ﺑﻮﻕ ﻣﯽﺯﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﮑﻨﻪ ﺁﻥ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺸﯿﯿﻊ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻣﺘﻮﻓﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪ .
ﺩﯾﺮ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺍﮔﺮ ﺍﺣﯿﺎﻧﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﯽﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﻣﺮﮒ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ، ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻟﺶ ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺍﺯ ﺑﺎﺏ ﻃﻨﺰ ﯾﺎ ﮐﻨﺎﯾﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽﺩﺍﺩ ﺑﻮﻗﺶ ﺭﺍ ﺯﺩﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﻭﯼ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﺏ ﺧﺎﮎ ﮐﺸﯿﺪ.
ﺍﯾﻦ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺭﻓﺘﻪﺭﻓﺘﻪ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﺿﺮﺏﺍﻟﻤﺜﻞ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻣﻮﺍﺕ ﻭ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺣﺴﺎﺱ ﺑﺮﮐﻨﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﯿﺰ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﺸﻬﺎﺩ ﻭ ﺗﻤﺜﯿﻞ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ، ﻓﯽﺍﻟﻤﺜﻞ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﻓﻼﻧﯽ ﺑﻮﻗﺶ ﺭﺍ ﺯﺩﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺎﺭﻩﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺍﺯ ﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
