چرا با وجود ورزش بیشتر وزن ما کمتر نمی شود؟

شما همان چیزی هستید که می‌‌‌‏خورید.

ظاهرا این جمله در مورد افرادی که به‌‌‌‏طور سخت و منظم ورزش می‌‌‌‏کنند نیز صدق می‌‌‌‏کند. در یک مطالعه که امروز در مجله زیست‌‌‌‏شناسی کنونی « کارنت بیولوژی » به چاپ رسیده‌‌‌‏است، محققان می‌‌‌‏گویند که بدن انسان تمایل دارد که با دوره‌‌‌‏های طولانی ورزش خودش را تطابق ‌‌‌‏دهد. نتیجه اینکه مقدار مصرف کالری روزانه افرادی که فعال هستند با گروه کم‌‌‌‏تحرک به یک اندازه است.

دلیل این امر تکامل بیولوژیکی است. بدن تلاش می‌‌‌‏کند تا مطمئن شود که در اثر گرسنگی نخواهد مرد. هرمن پونتزِر « یکی از نویسندگان این مطالعه و استادیار انسان شناسی در دانشگاه شهرو کالج هانتر شهر نیویورک » می‌‌‌‏گوید که لزوما فعالیت بیشتر به معنی مصرف کالری بیشتر نیست. پونتزِر خطاب به خط سلامت « یکی از سیستم‌‌‌‏های متولی در امر سلامت در ایالات متحده » گفت که او همچنان و به‌‌‌‏طور صریح معتقد است که مردم باید ورزش بکنند. ورزش به همان اندازه که برای عضلات و استخوان‌‌‌‏ها مفید است برای سیستم قلبی عروقی شما منفعت دارد.

با این وجود اگر می‌‌‌‏خواهید که وزن خود را کاهش دهید بهتر است که بر رژیم غذایی خود بیشتر از تعداد کیلومتری که می‌‌‌‏دوید و یا دقایقی که در کلاس رقص زومبا سپری می‌‌‌‏کنید تمرکز کنید.

پونتزر زمانی به این تحقیق خاص علاقه‌‌‌‏مند شد که مشغول مطالعه در قبیله هدزا در شمال تانزانیا بود « یک گروه بومی در شمال مرکزی تانزانیا که جمعیت آن کمتر از هزار نفر است ». گروه شکارچیان قبیله بسیار فعال بودند، مسافت زیادی را پیاده می‌‌‌‏رفتند و هرروز کار فیزیکی سخت انجام می‌‌‌‏دادند. با این وجود پونتزر و همکارش متوجه‌‌‌‏ شدند که ساکنان قبیله به همان اندازه‌‌‌‏ای انرژی مصرف می‌‌‌‏کنند که مردم ساکن در اروپا و آمریکا که با سَبک مدرن زندگی می‌‌‌‏کنند، صرف می‌‌‌‏کنند.

پونتزر گفت که آن یک شگفتی بزرگ بود.« به‌‌‌‏نظر می‌‌‌‏رسید آنچه که ما تا آن زمان در مورد چگونگی سوخت کالری مردم شنیده بودیم اشتباه بود. کشف این شگفتی یکی از آن لحظاتی بود که به‌‌‌‏طور ناگهانی همه‌‌‌‏چیز روشن و قابل درک می‌‌‌‏شد.»

بنابراین پونتزر و گروهش میزان فعالیت و مصرف کالری روزانه یک گروه سیصد نفری از مردمی با سبک زندگی مدرن را آنالیز کردند. آنچه که آنها یافتند این بود که مردمی که زندگی نسبتا فعالی دارند، تنها دویست کالری بیشتر از گروهی که کم تحرک هستند کالری می‌‌‌‏سوزانند. علاوه براین، میزان مصرف کالری در مردمی که فعالیت بالایی داشتند با آنهایی که فعالیت و تحرک متوسطی داشتند برابربوده‌‌‌‏است.

محققان نتیجه گرفتند که شاید برای ورزش روزانه یک نقطه بهینه وجود دارد که بیشترین میزان تأثیر در همان نقطه است. خیلی کم فعالیت کنید، هیکل شما بیش‌‌‌‏از اندازه کوچک و یا نامتناسب باقی می‌‌‌‏ماند. بیش از اندازه هم که ورزش کرده و چرخه کالری را به‌‌‌‏طور کامل طی کنید، بدنتان به آن میزان فعالیت عادت می‌‌‌‏کند « افزایش میزان فعالیت پس از آن نقطه، تأثیری در سوخت بیشتر کالری ندارد ».

دکتر مایکل رویزِن « کارمند ارشد سلامت در کلینیک کلیولند » به خط سلامت گفت:« که مطالعه دکتر پونترز به‌‌‌‏گونه‌‌‌‏ای سایر مطالعات پیشین را تأیید می‌‌‌‏کند. ما مدتهای زیادی است که می‌‌‌‏دانیم بین فعالیت و کالری توازنی وجود دارد.»

چرا بدن چنین کاری می‌‌‌‏کند؟

تطابق به‌‌‌‏وسیله بدن به اجداد پیشین ما برمی‌‌‌‏گردد. پونتزر گفت که اگر یک انسان و یا هرگونه‌‌‌‏ای مقادیر زیادی کالری بسوزاند در حالی‌‌‌‏که میزان غذای دریافتی‌‌‌‏اش کافی نباشد، بدن به این فکر می‌‌‌‏افتد که غذا به‌‌‌‏سختی گیر می‌‌‌‏آید. بنابراین با سوزاندن کالری کمتر شروع می‌‌‌‏کند به عادت کردن و تحمل شرایط، و این‌‌‌‏گونه است که از گرسنگی تلف نمی‌‌‌‏شود.

و از‌‌‌‏نظر پونتزر این تطابق، یک روند تکاملی خوب را شکل می‌‌‌‏دهد. این مطالعه توضیح می‌‌‌‏دهد که چرا وزن افراد طی هفته‌‌‌‏های نخست از یک برنامه ورزشی، به‌‌‌‏طور پیوسته رو به کاهش است و پس از آن در یک حد ثابت متوقف می‌‌‌‏شود. بنابراظهاردکتر رویزِن آن زمانی است که بدن شما می‌‌‌‏گوید ایست، من نیاز دارم که مقداری کالری ذخیره کنم.

او خاطرنشان کرد که چهار دسته از ورزش وجود دارد که مردم برای کاهش وزن می‌‌‌‏توانند روی آن تمرکز کنند:

اولی برداشتن ده هزار قدم و یا صد دقیقه پیاده‌‌‌‏روی روزانه است. اهمیت ندارد که نوع ورزش قدم زدن، دویدن و یا شنا کردن باشد.

دیگری انجام سی دقیقه تمرین‌‌‌‏های مقاومتی در هفته است.

سومی انجام کاری معادل چهل بار پریدن در روز است.

چهارمین دسته انجام روزانه بیست دقیقه تمرینات قلبی عروقی است که ضربان قلب را به هشتاد درصد از ماکزیمم ضربانی که برای همان سن در نظر‌‌‌‏گرفته شده‌‌‌‏است برساند.

رویزِن گفت به‌‌‌‏محض اینکه تمریناتی با سطوح بالاتر ازموارد فوق انجام دهید، بهره‌‌‌‏وری شما از ورزش شروع به کم شدن می‌‌‌‏کند.

تمام آن به غذا مربوط است

با تمام این اوصاف، دکتر رویزِن و پونتزر می‌‌‌‏گویند بهتر است که رویکرد سلامت ما روی رژیم غذایی بیشتر از ورزش تمرکز کند. دکتر رویزِن گفت که بهترین راه برای کاهش وزن، اجتناب از دریافت کالری اضافی است.

پونتزر گفت که تیم او قصد دارد که مطالعات بیشتری انجام دهد که ببیند آیا در مواردی مانند دوندگان ماراتن و یا سایر ورزش‌‌‌‏های سنگین تفاوتی وجود دارد یا خیر.

رویزن اضافه کرد:« در مواردی مانند ورزش‌‌‌‏های سنگین ممکن است بدن برای میزان کالری دریافتی و مصرفی خودش را تطابق دهد بنابراین وزن ورزشکاران در طی برنامه‌‌‌‏های آموزشی دقیق ثابت می‌‌‌‏ماند.»

علاوه براین، تیم دکتر پونتزر قصد دارد مطالعه‌‌‌‏ای در مورد چگونگی تغییر بدن هنگامی که شروع به انطباق با مصرف کالری می‌‌‌‏کند، انجام دهد. آنها امیدوارند بتوانند توضیح دهند که چگونه بدن می‌‌‌‏تواند با درخواست بالای فیزیکی بدون سوزاندن کالری اضافی، تطابق حاصل کند.

رویزن گفت: « ممکن است سیستم ایمنی بدن به باکتری‌‌‌‏های درون روده ما علامت‌‌‌‏هایی بفرستد که میزان کالری‌‌‌‏ حاصله ازغذای ما را تغییر دهند.» وی در آخر اضافه کرد: « چیزهای زیادی وجود دارند که ما نمی‌‌‌‏دانیم، تنها چیزی که ما می‌‌‌‏دانیم این است که تطابق بدن اتفاق می‌‌‌‏افتد.»

اپک تایمز