جوش اصلاح! ممکن است شبیه نوعی شکنجه‌ی قرون وسطایی بنظر برسد، اما اینگونه نیست. هرچند اثرات آن می‌تواند دردناک باشد. این یک اصطلاح پزشکی برای موهای زیر پوستی است، همان برجستگی‌های آزاردهنده‌ای که پس از تیغ زدن یا اپیلاسیون ظاهر می‌شوند.
هنگامیکه یک مو بجای رشد مستقیم از فولیکول، پیچ بخورد و زیر پوست رشد کند، شما موی زیر پوستی خواهید داشت. آنها مانند برآمدگی‌های برجسته و قرمز ظاهر می‌شوند و بسیار شبیه جوش هستند و لمس آنها هم اغلب دردناک است.
موهای زیر پوستی، مزاحم‌هایی هستند که هیچکس آنها را دوست ندارد. دو کارشناس درباره‌ی پیشگیری و درمان آنها مطالعه کرده‌اند: دکتر ریک نودلمن، متخصص پوست که بعنوان رئیس تیم پزشکی برای مقابله با افزایش سن پوست فعالیت می‌کند و کیمبرلی سیمپسون، که در اسپای day & med فعالیت می‌کند.
پیشگیری
نودلمن می‌گوید: هر روش مو زدایی که موی زیر سطح پوست را از بین ببرد، می‌تواند منجر به موی زیر پوستی شود، از جمله تیغ زدن، کندن مو با موکن یا اپیلاسیون. هنگامیکه مو دوباره رشد می‌کند، ممکن است پیچ بخورد و در زیر لایه‌های پوست گیر بیفتد.
این مسئله به احتمال زیاد در جاهایی که موزدایی می‌کنید، بیشتر اتفاق می‌افتد. مانند گونه‌ها، پاها، زیر بغل و خط بیکینی. افرادی که بطور طبیعی موهای ضخیم و فر دارند، بیشتر دچار موهای زیر پوستی خواهند شد، زیرا موی فر و ضخیم، تیز تر بوده و بیشتر مستعد پیچ خوردن در داخل پوست است.
اما خبر خوب این است که با روشهای مو زدایی مناسب، می‌توانید به میزان زیادی از ایجاد موهای زیر پوستی جلوگیری کنید.
اول پوست را به آرامی پاکسازی و لایه برداری کنید. قبل از تیغ زدن یا اپیلاسیون، ناحیه‌ی مورد نظر را با آب گرم و یک پاک کننده‌ی ملایم بشویید. این کار هم به از بین بردن کثیفی، مواد زائد و روغن اضافه از سطح پوست کمک می‌کند و هم جلوی مسدود شدن فولیکول‌های مو با سبوم (یک ماده‌ی چرب که توسط غدد سباسه ترشح می‌شود) را می‌گیرد.
سپس پوست را لایه برداری کنید تا مو بالا بیاید و تیغ زدن و اپیلاسیون آسانتر شود. از محصولی با دانه‌های گرد و صاف (هرگز از دانه های درشت استفاده نکنید) و حاوی نرم کننده‌هایی مانند روغن جوجوبا که مو را نرم می‌کند، استفاده کنید. از یک کرم و تیغ اصلاح بی خطر استفاده کنید. به دنبال موادی مانند روغن زیتون، جوجوبا یا اسطوخودوس باشید تا بین پوست و تیغ، یک لایه‌ی محافظ ایجاد شود و از بریدگی و سوزش جلوگیری کند. احتمال آنکه موهای زیر پوستی، پوست را ملتهب و تحریک کنند زیاد است.
شاید زمان آن باشد که تیغ اصلاحتان را تعویض کنید. تیغ‌هایی با سه، چهار، پنج و شش لبه، می‌توانند موی زیر سطح پوست را از بین ببرند و باعث اصلاح نزدیک به پوست و ایجاد موهای زیر پوستی شوند. به همین دلیل، دکتر نودلمن توصیه می‌کند که تیغ اصلاحتان را عوض کنید. یک تیغ دولبه که قابل استفاده مجدد است با دسته‌ی فلزی سنگین که روی لبه را نپوشانده باشد، مناسب و بی خطر است (می‌توانید این تیغ‌ها را در اکثر داروخانه‌ها پیدا کنید). همچنین برای جلوگیری از گیر کردن مو در زیر پوست، موها را در جهت رویششان تیغ بزنید.
برای بند انداختن، اپیلاسیون و کندن مو با موکن، به یک شخص حرفه ای مراجعه کنید. اگر موهای زیر پوستی دارید، از یک متخصص زیبایی معتبر کمک بگیرید. سعی کنید بعد از موزدایی، از تسکین دهنده‌های پوست استفاده کنید. ضد عفونی کننده‌های طبیعی مانند روغن درخت چای و عنبر سائل دارای خواص ضد التهابی هستند و از قرمزی و سوزش که می‌تواند منجر به ایجاد موهای زیر پوستی و تشدید آنها شود، جلوگیری می‌کنند.
سیمپسون توصیه می کند که از یک نرم کننده با مواد التیام دهنده‌ای مانند آلوئه ورا، کالاندولا و بابونه استفاده کنید تا از سوزش پوست جلوگیری شود.
اگر موهای زیر پوستی دارید…
آنها ممکن است برای مدت کوتاهی در زیر پوست باقی بمانند. به گفته‌ی دکتر نودلمن، این طبیعی است که بالا آمدن موهای زیر پوستی ۸ تا ۱۰ روز طول بکشد، اما می‌توانید برای تسکین درد و قرمزی آن کارهایی انجام دهید. سیمپسون توصیه می کند که از محصولات حاوی اسید سالیسیلیک و اسکراب شکر برای ضدعفونی کردن و پاک کردن فولیکول‌های بسته شده‌ی مو استفاده کنید. کندن موی زیر پوستی می‌تواند باعث ایجاد زخم شود یا آن را آلوده کند.
چه زمانی به متخصص پوست مراجعه کنید…
اگر موهایتان بیشتر از ۱۰ روز زیر پوست باقی ماندند یا آلوده شدند، وقت آن است که به پزشکتان مراجعه کنید. یک متخصص پوست می‌تواند با استفاده از یک سوزن استریل یا اسکالپل، مو را بیرون بیاورد و اگر یک مشکل تکرار شونده است، برایتان داروهای موضعی تجویز کند.
