اصطلاح جنگ زرگری از کجا آمده است؟

در روزگار قدیم داستانی است که وقتی مشتری پولداری وارد مغازه زرگری می‌‏شد و از کم و کیف و عیار جواهر پرس و جو می‌‏کرد، زرگر فورا بهای  جواهر مورد پسند مشتری را چند برابر بیشتر از بهای واقعی آن اعلام می‌‏کرد و به شکل پنهانی دور از چشم مشتری همسایه بغلی را خبر می‌‏کرد.

زرگر همسایه وقتی وارد مغازه می‌‏شد همان جواهر را با بهای کمتری و در عین حال بالاتر از نرخ واقعی به مشتری پیشنهاد می‌‏کرد. در چنین حالی زرگر اول با زرگر دوم (همسایه) وارد جنگ و جدل شده و می‌‏گفت چرا مشتری مرا از چنگم درآوردی؟

زرگر دوم می‌‏گفت چرا جواهر مورد پسند را به چند برابر می‌‏خواهی بفروشی؟ خلاصه قشقرقی به راه می‌‏افتاد.

مشتری نیز وارد مغازه دومی شده و بدون هیچگونه چانه زدن جواهر را می‌‏خرید. پس از رفتن مشتری دو زرگر که از فروش جواهر سود برده بودند، سود حاصله را بین خود تقسیم می‌‏کردند.

این جنگ که به صورت حیله درآمده بود، بعدها رفته رفته در ادبیات فارسی به صورت اصطلاح درآمده است.