یکی از مهمترین صفات و خصیصههایی که باعث رشد مهارتهای بین فردی میشود، داشتن ادب و تواضع است. میتوان آن را عالیترین صفت انسانی دانست که آثارش در ارتباطات اجتماعی بروز و ظهور میکند. این خصیصه میتواند به شما در بهبود روابط و لذتبردن از زندگی کمک زیادی کند. بسیاری از افراد با هوش و با استعداد موفقیتشان را به دلیل نداشتن تواضع و ادب ضایع میکنند. در جامعهای که رقابت و فردیت در رسیدن به هدف وجود دارد، ابراز ادب و تواضع بسیار مهم است.
ادب چیست؟
ادب به اخلاق و رفتار پسندیده و مطابق با هنجار اطلاق میشود. در برخوردهای انسانی، چیزی به زیبایی و جذابیت ادب نمیرسد و از قیمتیترین سرمایهها و میراث حیات آدمی است؛ حتی بالاتر از ثروت و سرمایه است. « ادب مرد به ز دولت اوست. » البته میدانیم که ادب، آداب دارد، باید دانستنیهای آن را آموخت و بکار بست تا روابط سالم، احترام آمیز و پایدار میان افراد حاکم شود. وقتی صحبت از ادب به میان میآید، نوعی رفتار خاص و سنجیده با افراد پیرامون ( از کوچک تا بزرگ، آشنا تا بیگانه ) در نظر میآید. این رفتار که اکتسابی است و از تربیت شایسته نشأت میگیرد، به نحوه سخن گفتن، راه رفتن، معاشرت، نگاه، درخواست، سوال و جواب و … مربوط میشود.
تواضع چیست؟
تواضع، در لغت به معنی فروتنی و احترام به دیگری است و صفتی مخالف تکبر، غرور و فخرفروشی است. معنا و مفهوم حقیقی تواضع و فروتنی آن است که انسان در مقایسه با دیگران، امتیاز و برتری ویژهای برای خودش قائل نشود. وجود چنین حالتی در فرد، باعث میشود که دیگران را بزرگ و گرامی بدارد. تواضع به معنی تمرین حُسن سلوک است و آن را میتوان کاملترین رفتار اجتماعی دانست.
ادب و تواضع اغلب با هم میآیند، ادب چیزی بیش از ملاحظه دیگران نیست. رعایت ادب و آداب سلوک در منزل و در بیرون به یک اندازه مهم هستند. رفتارهای مؤدبانه میتوانند آموخته شوند و در سرتاسر زندگی باقی مانده و تبدیل به نگرش، توجه و حساسیت نسبت به احساسات دیگران گردند. گفتن عباراتی نظیر « لطفا »، « متشکرم »، « متاسفم » و … ممکن است ظاهرا کم اهمیت به نظر برسند؛ اما میتوانند در طول زندگی بسیار موثر باشند.
راهکارهای پیشنهادی زیر به شما در تمرین ادب و فروتنی کمک میکند :
- برای بیان نظرات خود، از واژهها و لغات مناسب بهره بگیرید.
- هرجا لازم باشد اشخاص را تحسین و تشویق کنید و اگر خودتان کار مثبتی انجام دادهاید، به آن مغرور نشوید و فخر نفروشید.
- با صدای بلند با دیگران صحبت نکنید.
- به دیگران خیره نشوید، زل زدن به دیگران نوعی تعرض به آنها محسوب میشود.
- صحبت دیگران را قطع نکنید. پیش از آنکه اظهار عقیدهای بکنید، اجازه دهید صحبت دیگران به پایان برسد.
- همیشه خواهان صلح و آرامش باشید و برای حفظ آن بیشتر مواقع کوتاه بیایید و از درگیری دوری کنید.
- شخص خطاکار را سرزنش نکنید و مورد قضاوت قرار ندهید، بلکه بررسی کنید و علت آشفتگی او را بفهمید.
- به اشتباهات دیگران نخندید. هنگامی که شما مرتکب اشتباهی میشوید، تنها انتظاری که دارید این است که دیگران از آن چشم پوشی کنند و از آن مهمتر شما را به واسطه آن مورد تمسخر قرار ندهند.
- به دیگران خدمت و کمک کنید. در خدمت به دیگران ملاکهای نژاد، رنگ ، سن، مذهب، دارایی، سواد و … را مد نظر قرار نداده و سلیقهای عمل نکنید.
تواضع و ادب در همه جا، در رفتار و گفتار مطلوب است. ادب و تواضع در گفتار، دلها را به هم نزدیک و گوینده را از غرور دور میسازد. افراد مغرور و خودخواه ممکن است نتایج کوتاه مدتی بدست آورند؛ اما بیشتر مردم از روبرو شدن با چنین افرادی دوری میکنند و در درازمدت، افراد مغرور مورد بیمهری قرار میگیرند و تنها میمانند. تواضع واقعی، میتواند از این مساله نیز نشات بگیرد که فرد به زندگی، پدیدهها و هستی طور دیگری میاندیشد و میداند که هر آنچه که دارد از پول گرفته تا استعداد و هوش و… ماندگار نیستند و دارای ارزش وسیلهای هستند نه اینکه خودشان هدف باشند، از این رو، با همه چیز متواضعانه برخورد میکند.
منبع اپک تایمز
